Viciante Risco define a galeguidade como unha categoría discursiva e identitaria a través da cal Manuel Fraga Iribarne articulou un novo modelo de proposta política para Galicia. A Vázquez Villanueva analiza como Fraga transformou o termo nunha pegada simbólica e retórica, vinculando a identidade galega cun proxecto de modernización e institucionalización, rompendo co tradicionalismo culturalista anterior. A obra examina o contexto das súas intervencións públicas —como discursos, prólogos e escritos— e a súa función como momento fundacional dunha nova enunciación política galega.